چکیده
شرطه الخمیس عنوان
سازماندهی و ساختار خاصی است که حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در سازماندهی
سپاه خود مورد استفاده قرار می‌دادند. این ساختار ابداعی و نوآورانه، دارای ویژگی‌ها و خصیصه‌هایی است
که آن را از سایر شیوه‌های سازماندهی متمایز می‌کند. مقاله پیشرو با رویکرد کیفی
و راهبرد تاریخی-تطبیقی به گردآوری و تحلیل داده ها پرداخته و برای اعتبار بخشی
به یافته ها با افراد صاحب نظر
در تاریخ اسلام مصاحبه های
تکمیلی و تأییدی انجام شده است. با بررسی تفصیلی جایگاه نوآوری در مدیریت و به‌خصوص
در سازماندهی، ویژگی های
اصلی یک سازماندهی از نوع شرطه الخمیس شامل: 1- وجود قرارداد خاص 2- نوآورانه بودن
3-انعطاف‌پذیری 4- یادگیرندگی 5- بصیرت‌بخشی به‌عنوان روش اصلی هماهنگی، احصا
شدند. در ادامه ویژگی‌های این سازماندهی با پیکربندی های مشابه شرطه الخمیس مقایسه شده و به تبیین مزایای این پیکربندی
پرداخته شده است. نتیجه اینکه سازماندهی شرطه الخمیس در شرایط کنونی برای اداره سازمان‌های با شرایط پیچیده و پویا، رقابتی، با
ریسک و حساسیت بالا قابل توصیه است.
