سازمان‌ها به مثابه یکی از مهم‌نرین عوامل مؤثر بر تحول جامعه، سالیان درازی است که در جامعه انسانی نقش‌های مهمی را برعهده گرفته و به‌تدریج آن‌را به سوی جامعه سازمانی سوق داده‌‌اند؛ بدین ترتیب سازمان‌هایی بی روح، که همراه کارکردهای خاص خود، کژکارکردهای بسیاری را به جامعه تحمیل می‌کنند بر جوامع انسانی حاکم شده‌اند. تاکید بر عقلانیت ابزاری و کوته‌نگر و مغفول ماندن عقلانیت جوهری در سازمان‌ها، موجب شده است که در عصر کنونی، بقاء به مهمترین دغدغه و هدف این سازمان‌ها تبدیل گردد و آن‌ها را به سیستم‌های اجتماعی منفعلی مبدّل سازد که خود را با محیط تطبیق می دهند تا باقی بمانند. در این میان، انگاره سازمان ایثارگر، با بهره‌گیری از مبانی اعتقادی متفاوت از سازمانهای روزمره‌ی کنونی، می‌تواند در جامعه نقش برجسته‌ای ایفا کرده و جامعه انسانی را در دستیابی به اهداف اصیل خود یاری رساند.
در این مقاله تلاش شده تا ضمن بررسی کژکارکردهای سازمانهای کنونی، با تبیین مفروضات بنیادین سازمانهای متمایل به ایثار، کارکردها و ویژگیهای منحصر به فرد آن‌ها جهت پایدار ساختن اثرات این سازمان‌ها در جامعه تبیین گردد.
ادامه این مقاله را می توانید از آدرس های ذیل دانلود کرده و مطالعه فرمایید:
دریافت (دانلود): لینک دوم