از
دیدگاه روش شناسی هرمنوتیکی، استعاره، با داشتن ویژگی های منحصر به فرد،
ابزاری کارآمد در فهم پدیده های پیچیده علوم گوناگون تلقی می شود. در قلمرو
علم مدیریت نیز برخی نظریه پردازان سازمان تلاش کرده اند تا با بهره گیری
از استعاره های متعدد سازمان را فهمیده و تبیین کنند. این مقاله با فرارفتن
از مقولات مدیریتی رایج، از استعاره ای ریشه ای بحث می کند که از منظری
هستی شناسانه به طرح پرسش از هستی و حقیقت سازمان می پردازد. در حقیقت
برخلاف بسیاری از استعاره های دیگر سازمان، استعاره راه ملهم از معرفت
شناسی صدرائی و در پرتو کلام خداوند در قرآن، استعاره ای جوهری در تبیین
بسیاری از آموزه های فلسفه و عرفان اسلامی تلقی گردیده و از اعتبار بالایی
در تقریرات هستی شناسانه پدیده های اجتماعی برخوردار است.
در این پژوهش
ضمن تحلیل محتوای کیفی، از روش نظرسنجی از خبرگان نیز بهره برداری شده تا
دیدگاه پژوهشگران در معرض نقد صاحب نظران قرار گیرد.
دریافت (دانلود) متن کامل مقاله
